Brulez ziet de noodzaak om te schrijven als een gijzeling van gedachten. Ze zitten opgesloten en hij moet ze vrijkopen door ze op te schrijven. De losprijs is literatuur.

Brulez kwam op het idee om literatuur als losprijs voor te stellen tijdens een concert in Oostende. Op het programma stond de symfonie Shéhérazade van Nikolai Rimsky-Korsakow.

In zijn notities schreef hij later: ‘Eerste Gedacht: 16 augustus 1929 te Oostende op het klassiek Concert ter Kursaal bij het luisteren naar Shéhérazade van Rimsky Korsakow.’

Tijdens het concert las Raymond Brulez het programma, waarin kort het verhaal van Sheherazade en van 1001 Nacht werd verteld. Hij streepte de samenvatting aan en bewaarde het programma zorgvuldig.

De moderne Sheherazade van Brulez is uniek in de traditie van 1001 Nacht: in Brulez' versie moet Sheherazade haar verhalen niet enkel vertellen, ze moet ze ook neerschrijven in een blocnote. De sultan eist dat ze deze helemaal volschrijft.

Brulez vergeleek schrijven met varen: een schip dat uitvaart met een bepaalde koers, maar tijdens het varen vaak van zijn koers afwijkt, waardoor het op onverwachte plekken landt. Dat geldt ook voor zijn eigen werk.

Brulez week al gauw af van de koers die hij in zijn eerste "schrijfplan" uitzette. Oorspronkelijk wilde hij een essay schrijven. Het essay werd een verhalenbundel. En het plan voor die bundel veranderde ook tijdens het schrijfproces.

Klik op "Start Deel 2" om het volgende deel van de tentoonstelling te bekijken.

Hier kun je de werkplek van Brulez ontdekken.